Rys historyczny
Kościół MB Anielskiej został wybudowany w 1921 roku ale, starania związane z jego postawieniem rozpoczęli ówcześni mieszkańcy Czarnej Wsi już od 1908 roku. Władze carskie czyniły trudności z wydaniem pozwolenia na budowę kościoła, dlatego początkowo uzyskano pozwolenie na tymczasową drewnianą kaplicę. Zbudował ją sposobem gospodarczym i na ofiarowanej przez siebie ziemi Szymon Prozorowski. Na Boże Narodzenie 1910 r. kaplicę poświęcił dziekan sokólski, ks. Antoni Songajło. Pierwszym stałym duszpasterzem w Czarnej Wsi został w grudniu 1911 r. ks. Edward Szapel. W 1912 r. rozpoczęto prowadzenie osobnych ksiąg metrycznych, rok ten przyjęto jako datę założenia parafii. 20 lutego 1913 r. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych Rosji wydało pozwolenie na budowę kościoła w Czarnej Wsi. Sprawami związanymi z budową kierował ks. E. Szapel. Projekt świątyni jest w zasadniczej części autorstwa inż. Ławoronkowa. Nieco zmian i poprawek naniósł H. Luft z Warszawy. Prace budowlane rozpoczęto 1 kwietnia 1913 r. Nadzór techniczny nad całością przedsięwzięcia sprawował inż. Marian Beer. Wkrótce jednak, z racji działań wojennych, prace przy świątyni wstrzymano. Wznowiono je dopiero w maju 1919 r., a już 27 listopada 1921 r. świątynia została poświęcona przez ks. A. Songajłę. W tym też roku miejscowość zaczęto określać mianem Czarnej Wsi Kościelnej. Świątynia pw. Matki Boskiej Anielskiej została konsekrowana przez bp. Władysława Suszyńskiego 16 czerwca 1957 r.
Kościół zaprojektowany w stylu neogotyckim od 1921 roku wznosi się na wzgórzu przy głównej ulicy w Czarnej Wsi Kościelnej. Zbudowany został z czerwonej cegły wypalanej w Czarnej Wsi i okolicy. Ustawiony jest na planie krzyża łacińskiego, z trzema nawami, widocznym prezbiterium, przestronnym chórem oraz różnorodnym sklepieniem. Kolejni proboszczowie kościoła dbali o prace konserwacyjne oraz wyposażali jego wnętrze. Około roku 1934 w kościele uzupełniono wystrój trzech istniejących ołtarzy: głównego, w którym ustawiono figurę Matki Boskiej Anielskiej oraz dwóch bocznych (po prawej stronie stanęła figura Najświętszego Serca Pana Jezusa; po lewej scena z Ukrzyżowania). Cały wystrój zaprojektował i wykonał rzeźbiarz Władysław Durka z Torunia. Od 1965 roku boczne ołtarze pełnią jedynie funkcję dekoracyjną i pamiątkową. Na przełomie lat 80-tych i 90-tych wnętrze kościoła zostało ozdobione polichromią wykonaną przez malarza Antoniego Długozima z Sokółki. W 2001 r. ówczesny proboszcz ks. Zenon Wołosewicz ozdobił witrażami z wizerunkami świętych oraz patronów wszystkie okna kościoła. Znajdują się tam m.in. św. Jan Paweł II, bł. ks. Michał Sopoćko, bł. kard. Stefan Wyszyński, bł. ks. Jerzy Popiełuszko i wielu innych. Od 2011 roku kościół wpisany jest do rejestru zabytków.
